Verandering van afstand doet lopen, onder dat motto heb ik mij een tijdje terug ingeschreven voor de Martini TIEN op vrijdag 17 september.

Aangezien ik voornamelijk rustige duurloopjes doe, ben ik de laatste tijd ook intervallen gaan doen om niet geheel onbeslagen ten ijs te komen. Om mijzelf nog eens serieus te testen wil ik een 5km in wedstrijdsnelheid doen.

Een tijd geleden heb ik gehoord van parkrun, een wereldwijde beweging waarvoor ook in Groningen mensen actief zijn. Elke zaterdagochtend om 9 uur wordt er een 5km gelopen in het stadspark.

En zo dribbel ik zaterdagochtend in alle vroegte naar het stadspark, een mooie warming up van 6km. Aangezien ik niet te lang wil afkoelen voor de start kom ik een paar minuten voor negen aan, het is al gezellig druk (22 deelnemers). Ik heb de briefing gemist, maar Sybren is er ook en praat mij even bij. De route is gemarkeerd met gele bordjes en het is drie keer hetzelfde rondje, met een klein heuveltje erin. Dan vertrekken we, ik wissel nog even een paar woorden me Sybren en dan gaan we serieus lopen. Ik loop gelijk op tweede plek, vijftig meter voor mij loopt een jongen met een Marathon Moscow shirt aan. Dit parkrun gebeuren trekt veel internationale deelnemers, merkte ik bij de start al. De eerste kilometer gaat in 4.03. Een stuk sneller dan mijn normale tempo van 5.30-6.00 per km, de intervallen van afgelopen weken werpen zijn vruchten af. Dan komt het kleine klimmetje maar wordt ook gevolgd door een mooie afdaling waar wel op de boomstronken gelet moet worden, aan het einde volgt een scherpe bocht naar recht. Dan nog een honderd meter doorlopen en het eerste rondje zit er op. De marathon Moscow loopt nog steeds een klein stukje voor mij. Dit helpt enorm om mijn tempo vast te kunnen houden. Kilometer 2 gaan in 4.08, daarna volgt een 4.06. We gaan de laatste ronde in, er  zijn een paar  die mij aanmoedigen om hem nog in te halen, maar uiteraard is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Kilometer 4 gaat weer in 4.03, ik heb marathon Moscow nog steeds in het vizier en zet nog een keer goed aan, vlieg de heuvel op en ga voluit bij het afdalen, maar Moscow heet de tank ook nog niet leeg en finisht uiteindelijk 11 seconden voor mij. Ik finish in 20:10 met een slotkilometer van 3:51.

Ik ben erg tevreden met mijn tijd, en had niet verwacht dat ik als duurloper van al beetje boven de veertig nog zo kon sprinten. Ruim 2 jaar geleden liep ik voor het laatst een 10 kilometer (klap tot klap loop). Toen liep ik 42:30, mijn doel voor de Martini Tien is om deze tijd op zijn minst te evenaren om de aftakeling nog even voor te blijven:-). Met deze generale behoort dat nog zeker tot de mogelijkheden.

Ook de parkrun is mij erg goed bevallen. Geweldig dat vrijwilligers elke zaterdag geheel belangeloos een dergelijk gezellig en sfeervol evenement mogelijk maken en deelnemers de mogelijkheid bieden om geheel kosteloos aan een 5km mee te doen. Een aanrader!