Lopen in Akkrum
Na het belachelijke grote succes van de Marathon van Bilthoven heeft Wouter een marathon in de aanbieding in het alleraardigste Akkrum (Fryslan), waar grootheden wonen als Foppe en de gebroeders Anker. Voor mijn fysieke gestel komt deze marathon niet op het juiste moment, dus ik vraag of er een kidsrun aanwezig is. Het minimale wat Wouter kan bieden is een ronde van 26km. Ik teken er voor.
Zo zit ik woensdag 24 februari om 7.10 op de fiets om richting Akkrum te geraken. De zon komt op achter de wolken. Ik had aangekondigd om 10.30 in het Akrumse te arriveren. Een windkracht 4 blaast schuin tegen en ik moet wel de benen blijven bewegen, maar in 59:59 heb ik de eerste 20km erop zitten. Via Tolbert, Marum, Drachten en Aldeboarn beland ik redelijk op tijd in Akkrum.
De planning komt een beetje exact want Wouter die wel een volledige marathon wil lopen, heeft dan zijn inloop rondje van 16 km er op zitten. Ik krijg in de pied à terre de tijd om even te zitten, banaan en krentenbol te eten in combinatie met het door de organisatie aangeboden water en mars.
Na 15 minuten pakker we de spullen om aan de ronde van 26 km te beginnen. Via het parcours van de Sneeker mar-athon zijn we half uur later in Irnsum. De maag is nog beetje aan het stoeien met de genuttigde producten, maar als we na een uur in Reduzum aankomen, is het gevecht beslecht en is alles weer rustig. Maar goed ook want de organisatie biedt onderweg geen dixies aan, maar hoe wil je dat ook voor deze prijs.
Zo ongeveer halverwege keren we langzaam weer en wordt het steeds meer stoempen tegen de wind. Het kale landschap wordt onderbroken door toeristendorp Grou dat rond dit tijd van het jaar rustig aan doet. In de laatste kilometers die over het parcours van de lus van Akkrum gaan, zijn de grote praatjes er wel af. We zijn weer in Akkrum.
Wederom even bijkomen en klaarmaken voor de laatste fiets etappe naar Joure. Vanuit Akkrum even twee keer links en dan 15 km rechtdoor. De wind blaast vol in de bakkes maar met een moyenne van 16.5km per uur beland ik in het warme bad van casa die padres.
De volgende dag is het strak blauw en waait de wind precies naar Groningen. Zo moet fietsen zijn, lekker voorjaars zonnetje en soepel trappen. Via Heerenveen , Donkerbroek en Roden ben ik 80km later weer thuis. Beentjes op de bank.
One response
Grutte Pier ging stipt 8.45 van start voor de aanloopronde van 16km. Via de watertoren en De Boarn richting Aldeboarn, waar olympisch kampioen Jorrit Bergsma resideert. Dan via de weilanden richting H’veen. Een fietspad naar rechts op z’n Geriks op hoop van zegen ingeslagen alwaar 1000den ganzen zich hevig stoorden aan deze tweevoeter en allemaal tegelijk het ganzenpad kozen. Een machtig aangezicht en dito geluid van al die vleugels en termiek.
Via de ventweg langs de A32 terug richting Akkrum en exact in 1.30 uur en 15.98km verder net op tijd terug voor binnenkomst van Pé Daalemmer.
Gedeelde smart is halve smart en zo togen wij richting Jirnsum (Adje Keuken Deelstra). De rest is naar waarheid opgetekend edoch bij het Aquaduct bij Grou besloten we met een fikse klauterpartij af te snijden, dit om even de geselende wind tegen te ontduiken. Uiteraard resulteerde dit terug in Akkrum in een kleine extra lus.
Toen Pé Daalemmer weer op krachten was vertrok hij vol goede moed, links-links, vol tegen de wind in naar Joure… zonder goedgevulde bidon … in de ankers en terug en nogmaals links-links, op naar de pannenkoeken van Heit&Mem.