Run Forest Run Dwingelderveld

Het is zaterdagochtend en het is koud, maar er is Run Forest Run dus zo sta ik toch te wachten op Nico want met hem mag ik meerijden. Het is ongeveer 45 minuten in de auto, dus met wat kletsen en muziek zijn we er zo.

Mooi op tijd, en daarom wijzen de verkeersregelaars ons nog naar de parkeerplek het dichtst bij de start (en belangrijker voor na afloop, het dichtst bij de finish). Naast ons parkeert Sandra, die vandaag ook de 44 km gaat lopen.

Startnummer halen, wc bezoek, het gaat allemaal voortvarend dus nog even in de auto zitten om warm te blijven. Het is een druppelstart die begint om half 11, we komen vijf minuten voor aanvang weer aankuieren, en mogen gelijk weg. Startnummer scannen en gaan, beter dan nog een paar minuten te blijven blauwbekken.

De eerste kilometers zijn gelijk schitterend, door de kou is de dwingeloosche heide prachtig wit van de opgevroren dauw. Ik merk dat ik toch nog een klein houten hoofdje heb, een gevolg van een gezellige borrel de avond ervoor. Gelukkig is de eerste verzorgingspost al na 6 kilometer, ik laat Nico doorlopen en neem even de tijd om een paar glazen sportdrank te nuttigen. Wat extra vocht doet goed, en ondanks dat ik ook al niet mijn acht uur schoonheidsslaap heb gehad, begin ik me beter te voelen.

De lucht is nog steeds strakblauw en de plekken waar de zon nog niet is geweest zijn nog prachtig gevuld met rijp. Later gestarte maar snellere lopers halen ons in, en na een kilometer of 13 waar wij rechts gaan en de 27km rechtdoor, blijkt dat ook al veel 27km lopers onderweg zijn. Wij sluiten ondertussen aan bij Wouter, die nog eerder dan ons vertrokken blijkt te zijn.

Bij 22 km is de tweede verzorgingspost; ik neem de tijd en neem wat glazen cola, suikerbrood en enkele banaantjes (de zoete niet natuurlijke variant). Nico is er allang vandoor, voordat Wouter en ik vertrekken. We kletsen enkele kilometers, maar als het pad dan weer een singel track is, loop ik langzaam op hem uit.  Na een tijdje haal ik Nico ook weer bij, hij heeft wat last van zijn voet en doet het iets rustiger aan. Bij mij gaat het juist lekker, en loop dus door. Na een tijdje krijg ik een groep relatief jonge lopers in het vizier. Maar eenmaal aangesloten gaat het me toch wat te langzaam dus loop weer in mijn eentje verder.

Het gaat bijzonder lekker, kilometers van rond de 5.10-5.20, loop mooi door maar ook niet helemaal over de klink aan het jagen. Goede flow dus; focus op de route markering, plekken met blubber en de boomwortels. Haal onderweg nog een paar lopers in en dan na 4:19 ben ik weer terug bij af.

In de verzorgingstent staan gelukkig een paar terrasverwarmers aan, dus prima plek om even te wachten tot Nico finisht. Als hij binnen is, blijkt het bij hem niet heel soepel meer te gaan en bij mij begint de rigor mortis ook in te treden maar gelukkig staat de auto dus dichtbij. Frisse kleren aan en naar huis, was weer een mooi dagje.

mooi, ook het landschap.
Foto credits: Nico, Myself en RFR Facebook

Categories:

Tags:

No responses yet

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *