Vandaag staat de Run Forest Run Gasteren op het programma. Om wat extra kilometers te lopen ga ik te voet van Groningen naar Gasteren. Om 7.15 vertrek ik, warme kleren aan want het is frisjes. Via Haren, Glimmen en Zeegse ben ik na 28km en ongeveer 3 uur bij de start in Gasteren. Het is al gezellig druk, naast wat voorbereidingen treffen voor de volgende etappe van 43km heb ik ook nog even tijd om te kletsen.
We vertrekken, ik loop met Sandra en Cees. Sandra zegt dat ze vandaag rustig aan gaat doen. Toch lopen we kilometers van 5:45, ik meld dat ik echt nog wel rustiger kan maar dat is tegen dovenmans oren. Na 7km is de eerste verzorgingspost al in een prachtige schaapshut. Redelijk was lopers laten de verzorgingspost links liggen, maar door het inlopen heb ik al redelijk trek. Het suikerbrood, banaan, cola en wafels smaakt mij goed.
Het gevolg is wel dat ik daarna alleen loop. Nou ja niet echt alleen natuurlijk, het is druk op het Balloërveld, met lopers van de 13, 24 en 43km. De lucht is strakblauw, en het Balloërveld lijkt bij vlagen wel een Sahara met al het zand. Heel anders dan enkele angstaanjagende foto’s die op de sociale media waren gepost, van plassen water tot de knieën. Maar dan ineens moeten we toch iets oversteken dat op een klein riviertje lijkt, gelukkig liggen er ook wat boomstammen waar voorzichtig overheen gemanoeuvreerd kan worden. Na 2km zie ik in de verte een hele verzameling hardlopers staan, wat zal er aan de hand zijn? Het blijkt dat er wederom een behoorlijke plas doorkruist moet worden, maar iets verderop liggen wederom enkele stronken hout, waar overheen gebalanceerd kan worden. Daar is de wachtrij voor. Echte helden knallen keihard door het kniediepe water, maar daar hoor ik (uiteraard) niet bij. Ik sluit achteraan in de rij, en weet zowaar ook droog de overkant te halen. Het resultaat is wel, zie ik even later, dat ik 10 minuten over deze kilometer heb gedaan. Voor droge voeten moet je wat over hebben.
Na 20km gaat ook de 24km van de route af, en loop ik gelijk alleen. Een wereld van verschil, de kilometers gaan zeker niet vanzelf, want het is dan wel 20km, eigenlijk is het al 48km. Zo sleep ik mijzelf wat voort. Na 25km staat Reinhard ineens bij een kruispunt, hij is behoorlijk verkeerd gelopen, want hij had de verzorgingspost op 28km al gehad, maar is nu dus van een andere kant weer op de route gekomen. Samen lopen we naar de verzorgingspost, ik eet nog wat en we lopen weer verder. Ezel stoot zich vast niet twee keer steen, en twee weten meer dan een. Maar na een paar kilometer zijn we nu beide van het padje. Ik pak mijn mobiel erbij, f*ck gpx route thuis niet gedownload, maar gelukkig kan ik hem redelijk snel vinden. Hoe komen we weer op de route? We lopen nog wat verder, en daar zijn we weer op het kruispunt waar ik een halfuur daarvoor Reinhard ontmoete. We hebben een vermoeden waar we moeten zijn, en snijden nog een stukje af om terug te gaan naar het punt waar we vermoeden rechts te moeten i.p.v. links. En idd, er staat een bordje “omleiding linksaf”, maar dat blijkt bij een nadere inspectie niet voor ons te zijn maar voor een fietsclub die blijkbaar ook iets doen. Damn, toch even 4km extra, maar ook blij dat we nu wel de juiste route hebben. Gestaag constant lopen we verder, het is wel fijn om met Reinhart te lopen, het zorgt toch voor wat afleiding en de kilometers gaan weer wat makkelijker voorbij.
Wel krijg ik steeds wat meer last van mijn achillespees, een tijdelijke blessure een jaar geleden opgedaan na twee dagen lopen in de Limburgse heuvels. Daarna weinig last meer van gehad, maar de VAM berg marathon van verleden week heeft dit euvel weer beetje wakker gemaakt. Ik doe de rits los onderaan mijn tight, hierdoor komt er wat minder druk op de kuit. Het blijkt een wereld van verschil te zijn. We hebben ondertussen het Strubben Kniphorstbosch gehad, en we komen nog door een voor mij onbekend pinetum bos, met allemaal exotische bomen. Twee verkeersregelaars vertellen ons dat we nog 4.5 km moeten, fijn om te horen dat we idd niet meer dan 4km extra hebben gelopen. We hebben hiervoor nog 45 minuten om voor de cutoff van 16.00 binnen te zijn. Dat moet te doen zijn, en zo komen we toch nog wel ruim voor 16.00 binnen. 74 km op de teller. Nico is zo coulant geweest om te wachten, en daarom hoef ik gelukkig niet terug te lopen.




No responses yet