Groningen Atletiek is zo vriendelijk om geheel gratis een Trailrun-clinic te geven in Roderesch. Deze clinic op zondag 19 juni staat al een tijdje in mijn agenda, maar het duurt tot zaterdag voordat ik mij aanmeld. Gelukkig krijg ik snel een mailtje terug dat ik nog welkom ben.

Zo fiets ik zondagochtend door de onlanden naar de Zwerfsteen. Bij aankomst is er koffie/thee en ook de uitgestalde appeltaart blijkt voor ons te zijn. In totaal zijn er 17 deelnemers, voornamelijk van Groningen Atletiek en een enkeling van loopgroep Roden.

Na een korte introductie van Dirk Duijn over trailrunning (en wat het verschil is met een cross of skyrunning) doen we een verwachtings- en voorstelrondje. Ik heb wel een beetje ervaring en recent nog een 100km Trail (des Cisterciens) gelopen. Maar eigenlijk doe ik ook maar wat, dus ik kan hier vast wel wat opsteken.

Daarna volgt een presentatie van Herre van Brug over de materialen die je kunt gebruiken voor een trailrun. Kleding (schoenen, sokken, gaiters, regenjas, etc), verschillende type rugzakken, eten/drinken onderweg (flasks en opvouwbare bekers). Ook wordt even kort het gebruik van wandelstokken aangestipt, maar aangezien die in Nederland eigenlijk niet nodig zijn gaan we na ongeveer 45 minuten door naar het praktijkgedeelte. Want laten we eerlijk zijn, hardlopen is een beetje als wijn. Je moet er niet te veel over praten, je moet het vooral doen.

Na een stukje inlopen doen we enkele loopscholing oefeningen. Dan gaan we weer verder het bos in, waar we meerdere keren een heuvel oplopen, eerst gewoon en dan met de handen stil langs het lichaam, ‘uiteraard’ blijkt dat arminzet belangrijks is. Zelf krijg ik het advies om korte passen te nemen. Meer ‘reactief’ lopen en zo minder op kracht.

Daarna volgt de afdeling, hier blijkt een techniek geschikt voor te zijn, dat je je sterkste been achter 90 graden draait en zo naar benden ‘hupt’, steeds als eerste landend op je achterste been. Oefenen op een recht stuk gaat dit mij maar matig af, maar daarna in een echte afdaling gaat het een stuk beter, onbewust heb ik dit tijdens een trail waarschijnlijk al wel eens geoefend.  Als laatste lopen we een paar keer heen en waar door een stuk mul zand, hier is het toverwoord ook weer reactief lopen en kort grondcontact te hebben.

Na ongeveer anderhalf uur dribbelen we weer terug naar de Zwerfsteen. Hier blijkt een kinderfeestje last moment geannuleerd te zijn, en is er cake en limonade voor ons. Ik doe extra mijn best om ze van de cake af te helpen en neem twee stukken, ik mag tenslotte nog ruim 20km naar huis fietsen.

Samenvattend; een zondagochtend wel besteed.