We hebben zowaar een gastschrijver op het blog. Niemand minder dan Wouter van Dokkum reisde all the way from the West to the North op 20 oktober 2023 om zijn comeback te maken op Groningse bodem. De volgende woorden kwamen uit zijn pen:

De vakantieweek midden wordt afgesloten in Kennedy doorkomst dorp Bierum met veel bier & rum.

Na ruim een jaar blessure leed en uiteindelijk een meniscus operatie recent heel voorzichtig de 5km Singelloop in 030 gedaan in een sub30. Eindelijk dribbelen zonder pijn. 10km is het volgende doel, maar de motivatie is zoek, het doorzettingsvermogen is weg, en er worden extra kilo’s mee getorst. Hoe gaan we dat realiseren …? Wacht eens even. Woont in 050 in de Bloemenbuurt niet de hardloop gids van het Noorden, 100mc lid, en bovenal iemand die niet van trailrunning houdt. “Wolkom” antwoord de gids in het Frysk. Maar na een prachtige week heeft ergens iemand een giga regendans gedaan want het hoost de hele dag, incl windkracht 7. De gids die net twee dagen eerder een 80km trainingsloop gedaan had, probeerde wat omtrekkende bewegingen te maken (koelkast vol bier), maar bier was op de middag nog bijzaak. Zoonlief in de Bloemenwijk met PlayStation en andere juniors achter gelaten en de stromende regen in.

We gaan eerst wat paadjes doen … wat nou, trail?? op mijn gladde Mizunoos, en direct kletsnatte voeten. Maar km 1 is afgelegd. En daar doemt de Kardinge Bult al op, de Stelvio van Grinse. Het dreh & angel punkt door de jaarlijks door Nico georganiseerde 24uurs uitputtingsslag die wil ik ook we eens eenmalig bestijgen. De ultra wijsheid “wandel omhoog“ wordt direct toegepast. Naar omlaag wordt wel gas gegeven, test voor de knie die een dag later als geslaagd kan worden beschouwd. Direct erna een brug, nog meer glibberpaden, het pittoreske Beijnum, een rondje om een zandafgraving, en opnieuw richting Kardinge Bult. De gids gaat het mountainbike pad rennend naar omhoog, de knie wandelend. Even op adem komen bij de uitkijktoren en opnieuw volgas naar omlaag. We tikken de 6km aan en tuigen richting de plaats waar ooit het roemruchte Oosterpark stadion stond. Nu yuppen flats en alleen een herinneringsteken. Jos Rosien, Milko Djurovski, Hennie Meier, Johan Tukker, René Eikelkamp, vage herinnerings op het netvlies in de stromende regen en volle wind. “Wat doen we hier?” 8km, opnieuw een brug, opnieuw weilanden (volgens de gids een park) en door de 9km terug richting gevulde koelkast. 9.88km als we voor de voordeur staan. Het zal niet waar zijn, een blokje om het huizenblok heen en via de achtertuin 10.14 km in 1.07.58 incl alle hoogtemeters die Grinse kent. De knie is bek !

Een heerlijk Jouster gerstenat en een zout chippie van de gids gekregen, en de tocht naar Bierum kan worden voortgezet. Gids Lút van der Molen (Luther Mills), Tige Tank en tot binnenkort somewhere, someplace ! De Knie is bek!